Ελατόβρυση

Η Ελατόβρυση (πρώην Βοϊτσά) βρίσκεται στην αριστερή όχθη του παραπόταμου Βοτσαΐτικου (Βοϊτσάνος) που χύνεται στον Εύηνο, ανάμεσα σε δύο χειμάρρους, στις βόρειες πλαγιές της οροσειράς Ομάλια. Η Βοϊτσά εμφανίζεται στα οθωμανικά κατάστιχα. Μετονομάστηκε το 1927 σε Ελατόβρυση (έλατο + βρύση).

Η Ελατόβρυση ήταν έδρα του πρώην Δήμου Οφιονίας (1869 – 1912). Στις τοποθεσίες Σκιαδά, Αλικόρενα (Άϊ Γιάννης, θέση Νήματα = μνήματα) και στην Αγία Παρασκευή βρέθηκαν ίχνη αρχαίου πολιτισμού (νομίσματα, κεραμεικά, τάφοι κτλ). Ενοριακός ναός είναι η Αγία Τριάδα (1955 – 1957). Ξωκλήσια: ο Άϊ Θανάσης (υψόμ. 912 μ.) που κτίσθηκε περί το 1900, ο Άϊ Γιώργης (αρχικά κτίσθηκε στα τέλη του 18ου αι.), η Αγία Παρασκευή (κτίστηκε προ της Επανάστασης του 1821 από τον στρατηγό Πανουργιά επανακτίσθηκε το 1925, 300 μ. βορειότερα) και άλλα νεότερα.

Δυτικά του χωριού είναι το ξωκλήσι της Παναγιάς (23 Αυγούστου) που κτίσθηκε πάνω στα ερείπια Παλαιού μετοχίου. Τούτο ανήκε στο Μοναστήρι του Αγίου Δημητρίου Κρυονερίων. Μετά την κατάργηση τούτου περιήλθε στο Μοναστήρι της Παναγιάς της Αμπελακιώτισσας. Μετά το 1900 όταν απεβίωσε και η τελευταία μοναχή ερειπώθηκε. Αξιομνημόνευτο και αξιοπαρατήρητο είναι το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο με πλούσια εκθέματα.