Γρηγόρι

Βρίσκεται στις ΒΑ πλαγιές της οροσειράς Ομάλια μέσα σε ελατιά, στα σύνορα των επαρχιών Ναυπακτίας και Δωρίδας κοντά στον παραπόταμο του Ευήνου, Βοτσαΐτικο (Βοϊτσάνος) και στην δεξιά από τις πηγές όχθη του, ενώ νότια ο χείμαρρος Γρηγορίτικος που πηγάζει από την Ομάλια χύνεται στο ποτάμι. Πρόκεται για βυζαντινό χωριό αφού απαντιέται στα Οθωμανικά κατάστιχα. Το Γρηγόρι ήταν τσιφλίκι των Καναβαίων και μάλιστα το 1830 οι Γρηγορίτες κατηγορούσαν τους φερόμενους ως ιδιοκτήτες ότι καταπάτησαν το χωριό το 1787 που σκότωσαν και το Δημογέροντά τους Διαμαντή.

Κοντά στον Άϊ Γρηγόρη υπάρχει τοποθεσία με το όνομα Κράβαρι. Βορειοδυτικά του χωριού στη θέση Κοκάλια βρέθηκαν ίχνη αρχαίας οίκησης(“ανάγλυφα αρχαίας τέχνης”). Στο μέσον του χωριού είναι ο ενοριακός ναός Άγιος Νικόλαος, που ανακαινίσθηκε το 1957. Βόρεια από το χωριό και κοντά σ’ αυτό πάνω σε δύο λόφους υπάρχουν τα εκκλησάκια Άϊ Θανάσης και Αγία Μαρίνα (ανακαινίσθηκε το 1980 επί παλαιών θεμελίων) που δίνουν την αίσθηση καστροφυλάκων.

Οι Γρηγορίτες λόγω του υψομέτρου και των κακών καιρικών συνθηκών εγκαταστάθηκαν κυρίως στα Γρηγορίτικα Ευπαλίου, όπου έχουν την εκκλησία Άγιος Γρηγόριος, σχολείο και κοινότητα (τοπικό συμβούλιο). Βέβαια, το καλοκαίρι όλοι επανακάμπτουν στο χωριό.