Δάφνη

ΒΑ από το Ξηροπήγαδο βρίσκεται η Δάφνη (κατ. 210) σε υψόμετρο 180 μ. Το τοπωνύμιο Δάφνη εμφανίζεται σε γραπτή πηγή το 1830 και οφείλεται στο γνωστό φυτό Δάφνη, παρά στο Δάφνο (Μόρνο). Και η δεύτερη Παλιοδάφνη εγκαταλείφθηκε και δημιουργήθηκε η Δάφνη (Άνω Δάφνη) στη θέση όπου ήταν το Βολίμαχο. Ενοριακός ναός του χωριού είναι ο Άγιος Αθανάσιος, ο οποίος κτίσθηκε προ ολίγων ετών (1998) εκ βάθρων σε ένα πανέμορφο οροπέδιο με υπεραιωνόβια πουρνάρια, κυπαρίσσια, ελιές και οπωροφόρα δένδρα. Ο ναός υπήρχε σε μακρό βάθος χρόνου και ίσως να φθάνει και στα χρόνια του Δεσποτάτου της Ηπείρου. Πιθανόν να ήταν μοναστηριακός.

Παλαιοί οικισμοί είναι:

Το Βολίμαχο ή Βολιμά κοντά στον Άγιο Αθανάσιο.Καταστράφηκε το 1485, αλλά εμφανίζεται σε έγγραφο το 1821. Το 1830 αποτελεί πλέον εθνική γη γιατί ήταν τιμάριο του τούρκου Καζαζάκη.

Το Σερέλι (Σερλί ή Τζερκλί) στα τελευταία χρόνια της τουρκοκρατίας περί την περιοχή Αγκαθόλακα. Το 1830 αποτελεί εθνική γη ως τιμάριο του Ιμπραήμ Εφέντη και αρκετή έκταση ανήκε στο Μοναστήρι Προδόμου της Βομβοκούς.

Η Παλιόδαφνη βρίσκεται βόρεια της σημερινής Άνω Δάφνης, όπου το σημερινό ξωκλήσι Άγιος Γεώργιος. Δύο με τρία χιλιόμετρα νοτιότερα της Παλιόδαφνης βρίσκεται η Κάτω Παλιόδαφνη (Επάνω Χωριό).

Ακατοίκητος σχεδόν σήμερα συνοικισμός είναι η Τρύπου σε υψόμετρο 320 μ., ενώ αντίθετα ενεργός είναι η Κάτω Δάφνη που βρίσκεται ΝΑ της Άνω Δάφνης σε υψόμετρο 60 μ. με σχολείο και ναό της Αγίας Παρασκευής, που κτίσθηκε προσφάτως επί παλαιών θεμελίων. Σε πολλά σημεία της περιφέρειας της Δάφνης έχουν επισημανθεί αρχαία ίχνη (Κάτω Παλιόδαφνη, Κουκούγερος, Ασφακόραχη, Σμαράγδω, Άνοιγμα, Στρογγυλή και Πλαγιά). Ενδιαφέρον παρουσιάζει ο Πύργος του Γιουσούφ Αγά που έχει ανακηρυχθεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο. Γραφικό σημείο είναι και ο Κεφαλόβρυσος με τα πλατάνια, τις λεύκες και άλλα δένδρα.