Τρίκορφο

Το Τρίκορφο βρίσκεται βόρεια της έδρας του Δήμου, τα Χάνια Γαβρολίμνης, στις δυτικές πλαγιές της Κλόκοβας. Το όνομά του το οφείλει στο λόφο Τρίκορφο που βρίσκεται στα ΒΔ του χωριού δίπλα στον Εύηνο. Μέχρι το 1928 λεγόταν Μπεζαϊδέ (γόνος του Μπέη, ευγενής). Το προηγούμενο ελληνικό όνομα προτού γίνει τσιφλίκι του Οθωμανού αξιωματούχου, ήταν Κλήμα. Προ του 1950 σε μεγάλη άνθηση βρίσκονταν οι συνοικισμοί: Μαϊλίκι, Αγκορτσόραχο, Κουστέικα, Τσουκαλέικα. Σήμερα αποτελείται από το κεντρικό χωριό και τους συνοικισμούς Ράτσικα, Γιαβρουτέικα, Κυριτσέικα (σημ: δεν υφίσταται τέτοιος διαχωρισμός των συνοικισμών αλλά μόνο κατά όνομα). Παλαιότεροι οικισμοί είναι:

Φράγκα: Απαντιέται για πρώτη φορά στον Κώδικα του Μοναστηριού Καταφυγίου Τριχωνίδας (περί το 1650). Βρίσκεται βόρεια της Καλαβρούζας σε υψόμ. 609 μ. με πλούσια νερά, όπου και τα Παλιοστάλια ή ο Παλιοστάλος (Παλιόσταλος).

Παλιοχώρι: Βρίσκεται ΝΑ από τη θέση Γεροκώστα και πάνω από τη θέση Πετρωτό. Διακρίνονται και σήμερα μικρά σπιτάκια χτισμένα από ξερολιθιά. Πιο ανατολικά πάνω από τα μαντριά του Φλωρόπουλου υπάρχει ένα μεγάλο πετράλωνο, που χρησιμοποιούταν και σαν χοροστάσι του χωριού.

Η περιοχή του Τρικόρφου παρουσιάζει σε πολλά σημεία ίχνη αρχαίας οίκησης. Κατά την κατασκευή σπιτιών στον κεντρικό οικισμό βρέθηκαν τάφοι, ερείπια αρχαίων οικιών και ψηφιδωτά. Κατά την περίοδο της “Κατοχής” κάτω από κατεδαφισμένο σπίτι βρέθηκε αρχαίος τάφος. Η πλάκα στην οποία υπήρχε επιγραφή χρησιμοποιήθηκε ως οικοδομικό υλικό. Στο Ρέμα απέναντι απ’ τα Πρεντζέικα υπήρχαν μνήματα. Στο λοφίσκο όπου είναι το ξωκλήσι του Αγίου Αθανασίου στο συνοικισμό Κυριτσέικα βρέθηκαν μαρμάρινο γυναικείο κεφάλι και χάλκινο αγαλμάτιο πολεμιστή. Εκεί βρέθηκαν και άγνυθες (βαρίδια από αργαλειούς μυκηναϊκής περιόδου).

Στη θέση Πινακά υπάρχουν τάφοι και σε ορθογώνια πέτρα υπάρχει η επιγραφή ΜΟΙΣΩ. Επίσης στη βουνοσειρά Λιθαρόσερμα και στη θέση Καμάρα (ενδεικτικό αψίδας) βρέθηκε χάλκινο άγαλμα ιππέα. Αξιοπαρατήρητη είναι η περιοχή Κονταρά, όπου υπήρχε το Μετόχι Άγιος Γεώργιος (1819) του Μοναστηριού Άγιος Δημήτριος των Κρυονερίων (1805). Εδώ στη μαγευτική τοποθεσία με τις αιωνόβιες βελανιδιές βρίσκεται ο ναός του Άι Γιώργη, που ανακαινίσθηκε περί το 1920 και ξανακτίστηκε εκ θεμελίων το 1976. Ενοριακός ναός του Τρικόρφου είναι η Αγία Παρασκευή (1906). Αρκετά ξωκλήσια, καθώς και ερείπια σε πολλά γραφικά σημεία της περιφέρειας του χωριού. Πολλά κατάλοιπα προγενέστερων εποχών έχει να παρατηρήσει ο προσεκτικός περιηγητής, εάν αποφασίσει να αφιερώσει χρόνο στην περιοχή, όπου λειτουργούσαν πέντε αλευρόμυλοι, υδροκίνητο πριόνι στη θέση “Πριόνι”, λιοτρίβια, κεραμιδάδικο, καρβουνοκάμινα και ασβεστοκάμινα.